2500 sebelum Masihi:
Masyarakat Canaatites berhijrah secara beramai-ramai dari Tanah Arab ke Palestin dan menjadi perintis kewujudan Palestin. Mereka mengasaskan lebih kurang 200 buah bandar dan kampung Palestin seperti Beisan (Beit Shean), ”Asqalan (Askelon), ”Akka (Acre), Haifa, Al-Khalil (hebron), Asdud, Bir Al-Saba” (BeerSheba) dan Beit Lahm (Bethlehem).
1900 sebelum Masihi:
Nabi Ibrahim a.s membawa sinar tauhid ke tanah suci Palestin kira-kira pada 1900 tahun sebelum Masihi dan menjalinkan hubungan baik dengan pemerintah Baitul Maqdis ketika itu, Malki Sadiq yang berpengaruh.
Anak-anak lelaki Nabi Ibrahim, Nabi-nabi yang meneruskan perjuangan ayahandanya:
Ismail (Ishmael) di Mekah, sementara Ishaq (isaac) dan anak lelakinya Ya’qub (Jacob) (juga diberi gelaran Israel) menduduki Palestin. Nabi Ya’qub mempunyai 12 orang anak lelaki yang dikenali sebagai Bani Israel (Israelitites) berhijrah ke Mesir. Di Mesir, mereka ditindas dan dizalimi oleh rejim Firaun.
Tahun ke-13 sebelum Masihi:
Allah mengutuskan Nabi Musa a.s untuk membebaskan mereka dari kezaliman dan penindasan Firaun serta tenteranya. Walaubagaimanapun, Bani Israel tetap enggan menyertai Nabi Musa ke Tanah Palestin.
Kehadiran Nabi Daud a.s:
Nabi Daud dianugerahkan Allah sebuah kerajaan kira-kira 1,004 sebelum Masihi, yang menjadi lambang kelahiran era baru untuk sinar tauhid di Tanah Suci Palestin. Beliau mengalahkan pihak penceroboh dan menguasai hampir keseluruhan Palestin kecuali kawasan persisir pantai. Baginda kemudian memindahkan pusat pemerintahan ke Baitul-Maqdis pada tahun 995 sebelum Masihi. Zaman pemerintahan anak lelaki Nabi Daud iaitu Nabi Sulaiman a.s (Salamon) merupakan zaman pembanggunan dan kegemilangan bagi Palestin.
Kematian Nabi Sulaiman a.s:
Kerajaan baginda telah dipecahkan kepada dua pemerintahan. Yang pertama. ”Kerajaan Israel” telah ditubuhkan di kawasan utara Palestin. Namun ketika itu (923-721 sebelum Masihi) mengamalkan sistem rasuah dan keadaan menjadi terlalu huru-hara sehingga Ensiklopidea Brittanica menggelarkan sebagai ”Kerajaan Berekor”. Pada ketika itu, kerajaan Syria di bawah pemerintahan Raja Sargon II telah menghancurkan Kerajaan Israel ini. Kerajaan kedua dikenali sebagai ”Kerajaan Judah” diperintah dari Baitul-Maqdis untuk tempoh 923 sehingga 586 sebelum Masihi. Kerajaan ini terlalu lemah dan sering dijadikan sasaran ancaman luar. Kerajaan Judan akhirnya jatuh pada tahun 586 sebelum Masihi ditangan pemerintahan Babylon, Nebukadnezer yang menawan Baitul-Maqdis dan memusnahkan gereja-gereja. Lembaran Yahudi ada menyebut tentang dosa dan hukuman bagi Bani Israel termasuklah kejatuhan kerajaan mereka.
rujukan:
"Kenangi Palestin Selami Isunya"
Terbitan AMAN Palestin
No comments:
Post a Comment